ಜೀವ ಕಾರಣವ ಕೇಳಿ

ಹರಸುವ ವಿಧಿಗೆ ಜೀವ ನೈವೇದ್ಯವ ಹಿಡಿದು ಅಲೆಯುವ ಸಾವು

ಕರೆಯುವ ವಿಧಿಗೆ ಅಮೃತದ ಬಟ್ಟಲು ಹಿಡಿದು ಸಮೆಯುವ ಜೀವ

ಸಾವ ಭಾಷೆ ಜೀವ ಭಾಷೆ ಎರಡೂ ಬೇರೆ ಬೇರೆ

ಎಂದು ಭಾವಗೊಳ್ಳುವ ವಿಶ್ವದಲ್ಲಿ ತೂಗಿಕೊಳ್ಳುವ ವೇಳೆ|

ಜಗಕಂಟುವ ಹೊಲಬಿಗೆ ಊರುವ ಪಾದ ಬೆಳೆಯುವ ಪಾದ

ಮಿಡಿವುದೇನು ತಡೆವುದೇನು ತಲೆಯೊಡ್ಡುವ ತಾಪಿ

ನಲಿವ ಮೀರಿ ಮುಗಿಲ ಮೀರಿ ಬಲಿಗೊಂಡ ಅಮೃತ

ಲೋಕೋತ್ತರದ ಗಮಲಿಗೆ ಪಾಪ ಪುಣ್ಯದ ಸಾಲು|

ಸಾವು ಬಾಳುವುದೇ ಉಸಿರ ಮೌನದ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿ

ಬಾಳು ಅರಳುವುದೇ ಸಪ್ಪಳದ ಲಯದಲ್ಲಿ

ಇಂಗಿಕೊಳ್ಳುವ ಶಬ್ದದಲ್ಲಿ ಚೆಲ್ಲಿಕೊಳ್ಳುವ ಅರ್ಥ

ಮಳೆಬಿಲ್ಲೋ ಬಿಸಿಲ ಬಿಲ್ಲೋ ಹೂಡಲಾಗದ ಸತ್ಯ|

ಹೆಸರಿಲ್ಲದ ಬೀಜಕ್ಕೆ ಯಾವ ತಾಯಿಯ ಹಾಡು

ಶರಣೆನ್ನುವ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಸಾವಿರ ತೊಟ್ಟಿಲು

ಹೆಸರಿಲ್ಲದ ಉಸಿರಿಗೆ ಯಾವ ಜೀವದ ಬೆರಳು

ಶರಣೆನ್ನದ ಊರಿನಲ್ಲಿ ಗತಿ ತಡವಿದ ಜಾಡು|

ಅರಳಿಕೊಳ್ಳುವ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಕಣ್ಣು

ಯಾವ ಮಾಯೆಯ ಜಾಡಿನಲ್ಲಿ ರೆಪ್ಪೆಗೊಂಡವೋ ಅವು

ತೆರೆವ ಜೀಕು ತೊಡೆವ ಜೀಕು ಮೀಟಿಕೊಂಡಿದೆ ಧರೆಯು

ನೆರಳು ಬೆಳಕಿನ ಹೊಂಚಿನಲ್ಲಿ ಪೊರೆದುಕೊಳ್ಳುವ ತಾವು |

ಜೀವ ಕಾರಣವ ಕೇಳಿ ಹಿಂದೆ ಅಲೆಯುವ ಸಾವು

ಸಾವ ಕಾರಣವ ಹೇಳಿ ಮುಂದೆ ದಾರಿ ತಪ್ಪುವ ಜೀವ

ಒದಗಿ ಬರುವುದೇ ದೈವಕ್ಕೆ ಕಲ್ಲು ಕರಗುವ ಸಮಯ

ಕಾಲ ಕರ್ಮದ ಕಾವಲಿಗೆ ಎದೆ ಹೂವಾಗುವ ಸಮಯ |

- ಜಿ.ಕೆ. ರವೀಂದ್ರಕುಮಾರ್